خسیس نباش!

اسم من بهرامه. چند وقتیه که از دست خودم خیلی ناراحتم؟ می پرسید چرا؟

الان براتون تعریف می کنم.

چند روز پیش تو خونه داشتم خوراکی می خوردم، اما وقتی  داداشم ازم خواست تا کمی به اون بدم، قبول نکردم و گفتم همش مال خودمه. داداش جونم خیلی از دستم ناراحت شد و رفت.

یه روز دیگه که تو مهد داشتم نقاشی می کشیدم، دوستم مداد قرمزش شکست. اون می خواست گل توی نقاشی شو قرمز کنه. ازم مداد رنگی قرمزمو خواست منم بهش ندادم. دوستم خیلی ناراحت شد و گلشو بنفش کرد.

دیشب دوست مامانم با پسرش به خونه ی ما اومد، ولی هرچی اصرار کرد من بهش اسباب بازی هامو ندادم. آخرش هم با گریه از اتاقم رفت.

مهمان ها که رفتند مامانم به اتاقم آمد و گفت:بهرام جان تو کار خیلی بدی کردی. تو باید به مهمانت احترام بذاری و اجازه بدی با اسباب بازی هایت بازی کنه. آدمای خسیس وسایل شان را به کسی نمی دن. تو که پسر خیلی خوبی هستی.

یه کم فکر کردم. دیدم مامان راست می گه. دادادش و دوست مهدم هم از دستم ناراحت و عصبانی شده بودند. ترسیدم که دیگه کسی دوستم نداشته باشه.

 برای همین تصمیم گرفتم از این به بعد، اسباب بازی ها و خوراکی هایم را با دیگران تقسیم می کنم تا هم آن ها خوشحال شوند و هم من.